Erol Arslan´dan “BEN HAMALIM” şiiri…

Vur anlımın şakından
Parçala beni benden bitiren bu belirsiz hayatı
Vur ömrünü sırtıma, bir ömür taşıyayım ömrüne
Çünkü ben hamalım, gözü yaşlı, yalın ayaklı
Buz kesmiş bu hayatı sırtımda taşırım
Bu kenti banasor
Banasor dilencilerini, tinercilerini can bedeli gecelerini
Banasor sızlayan yaralarını
Açların sırtından geçinen tokları
Karanlık çökünce bu kente, kırmızıya boyanırdı duvarlar
Yazılırdı militanca sloganlar
Sevinirdi hamallar, titrerdi yıldızlar, gezmezdi devriyeler böyle idi yetmişler
Ben hamalım geçim derdimi zenginlerin sepetine koyar sırtımda taşırım
Yükün ağırlığı hafifliği sorulmazdı, teraziye vurulmazdı, hamal haklı sayılmazdı
Birazdan bir titreme saracak bu bedeni alıp götürecek bu canı okuyacak duvardaki son sloganı

Hazırlayan, Paylaşan ve Yazan: Erol Arslan

Scroll to Top